Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

To κουτί της Πανδώρας άνοιξε...

Όταν η ιστορία μάς εμπνέει!

Ένα συνοδευτικό κείμενο στην ιστορία έδωσε τροφή για σκέψη, έμπνευση για δημιουργία και αφορμή για θεατρική αγωγή ( όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς, που δεν είμαστε θεατρολόγοι).

Τα παιδιά μπαίνοντας στην τάξη αντίκρισαν το κουτί της επόμενης φωτογραφίας.


Ήδη από το προηγούμενο μάθημα είχαμε συζητήσει τι μπορεί να απελευθερώθηκε από το κουτί της Πανδώρας και κάθε παιδί έκοψε ένα κοράκι κι ένα περιστέρι. Στην πίσω πλευρά έγραψε μια σχετική σκέψη του. Όλα αυτά τα πουλιά είχαν τοποθετηθεί μέσα στο κλειστό κουτί.
Εννοείται ότι η περιέργεια κυριάρχησε και στη διάρκεια των διαλειμμάτων σχεδόν όλοι οι μαθητές έριξαν μια κλεφτή ματιά αγνοώντας τις απαγορευτικές πινακίδες!

Έτσι συζητήσαμε για την περιέργεια, πότε μπορεί να είναι χρήσιμη (π.χ. όταν ζητάμε να μάθουμε κάτι που δεν ξέρουμε, ή οι επιστήμονες που ανακαλύπτουν νέα πράγματα) και πότε γίνεται επικίνδυνη (όταν αγνοώντας τους κινδύνους, δοκιμάζουμε κάποιο δηλητήριο, βάζουμε το χέρι στην πρίζα κ.ά.).

Θυμηθήκαμε τον μύθο μέσα από ένα βιντεάκι.



Ακολουθώντας συγκεκριμένα βήματα στο ρυθμό της μουσικής, κάθε μαθητής - μαθήτρια έφτανε στο κουτί, έπαιρνε τυχαία ένα πουλί, διάβαζε τι έγραφε πίσω και το καρφίτσωνε αριστερά ή δεξιά.

Στη συνέχεια, για να μπορούμε να διαβάζουμε τι έγραφαν πίσω τα πουλιά, γράψαμε τα λόγια σε μπαλονάκια και τα καρφιτσώσαμε κι αυτά.


Παίξαμε επίσης το παιχνίδι του γλύπτη και του πηλού όπου τα παιδιά σε ζευγάρια έπρεπε εναλλάξ να πλάσουν την Πανδώρα και να της δώσουν χαρίσματα και πνοή.
(ο ρόλος του εμψυχωτή δεν μου επέτρεψε να τραβήξω φωτογραφίες).
Βέβαια, τα παιδιά που πρώτη φορά κλήθηκαν να παίξουν ένα ρόλο, να αφεθούν στη μουσική και να ακολουθήσουν τις οδηγίες, δυσκολεύτηκαν και το διακωμώδησαν περισσότερο από όσο αντέχαμε οι υπόλοιποι.
 Η συζήτηση που ακολούθησε έδειξε ότι και στα "θεατρικά παιχνίδια" υπάρχουν κανόνες τους οποίους σεβόμαστε αν θέλουμε να περνάμε πραγματικά καλά κι όχι να χάνουμε τον χρόνο μας.

Η μουσική ήταν από το cd: ΜΕΛΟΣ ΑΡΧΑΙΟΝ όπου ο Π. Ταμπούρης ανακατασκευάζει αρχαία όργανα όπως αυλούς, κιθάρες, λύρες, βάρβιτους κ.ά. και παίζει μουσική.